Cevap :
Bu devletlerin oluşturduğu Milletler Cemiyeti kuruldu.
Galip devletler Wilson ilkelerine uymayarak ağır şartları olan antlaşmalar hazırladılar. ABD de Avrupa ile ilişkileri en alt düzeye indirdi.
Ermeniler ilk defa bu konferansta Doğu Anadolu’da Bir Ermenistan Devleti kurulması fikrini dile getirdi. Avrupa destekledi.
Savaş sırasındaki gizli antlaşmaların uygulanması karara bağlandı.[4]
İngiltere ve Fransa Wilson ilkelerine ters düşmemek için savaş tazminatı yerine “savaş onarımı” sömürgecilik yerine “manda-himaye sistemi” getirerek uygulanmasını sağladılar.
Bu konferansta Almanya, Avusturya ve Bulgaristan’ın antlaşma taslağı hazırlanırken Osmanlınınki sonraya bırakılmıştır. Çünkü Rusya’ya verilen bölgelerin Rusya’nın savaştan çekilmesiyle yeniden paylaşılması gerekiyordu.
ABD, Avrupa’daki bu olaylara aktif olarak katılmama politikası izledi. Monroe Doktrini denilen bu politika sayesinde İngiltere ve Fransa II. Dünya Savaşı'na kadar rahat hareket etmişlerdir.
İngiltere ve Fransa’nın İtalya’ya vermeyi kararlaştırdıkları İzmir’i Boğazlara yakın olmasından dolayı İngiliz çıkarlarını tehdit edecek bir güç olmasından çekinmeleriydi. Bu nedenle İtilaf devletleri ile İtalya arasında ilk görüş ayrılıkları ortaya çıkmıştır.
Konferans sonunda, itilaf devletleri sömürgecilik anlayışı yerine “Manda ve himaye” sistemini ortaya atmışlardır.
En fazla tartışılan mesele Osmanlı İmparatorluğu ile imzalanacak olan antlaşma olmasına rağmen; aralarında çıkar çatışmasına düşen galip taraflar Osmanlı Devleti ile imzalanacak olan antlaşmayı karara bağlayamamışlardır.
Galip devletler Wilson ilkelerine uymayarak ağır şartları olan antlaşmalar hazırladılar. ABD de Avrupa ile ilişkileri en alt düzeye indirdi.
Ermeniler ilk defa bu konferansta Doğu Anadolu’da Bir Ermenistan Devleti kurulması fikrini dile getirdi. Avrupa destekledi.
Savaş sırasındaki gizli antlaşmaların uygulanması karara bağlandı.[4]
İngiltere ve Fransa Wilson ilkelerine ters düşmemek için savaş tazminatı yerine “savaş onarımı” sömürgecilik yerine “manda-himaye sistemi” getirerek uygulanmasını sağladılar.
Bu konferansta Almanya, Avusturya ve Bulgaristan’ın antlaşma taslağı hazırlanırken Osmanlınınki sonraya bırakılmıştır. Çünkü Rusya’ya verilen bölgelerin Rusya’nın savaştan çekilmesiyle yeniden paylaşılması gerekiyordu.
ABD, Avrupa’daki bu olaylara aktif olarak katılmama politikası izledi. Monroe Doktrini denilen bu politika sayesinde İngiltere ve Fransa II. Dünya Savaşı'na kadar rahat hareket etmişlerdir.
İngiltere ve Fransa’nın İtalya’ya vermeyi kararlaştırdıkları İzmir’i Boğazlara yakın olmasından dolayı İngiliz çıkarlarını tehdit edecek bir güç olmasından çekinmeleriydi. Bu nedenle İtilaf devletleri ile İtalya arasında ilk görüş ayrılıkları ortaya çıkmıştır.
Konferans sonunda, itilaf devletleri sömürgecilik anlayışı yerine “Manda ve himaye” sistemini ortaya atmışlardır.
En fazla tartışılan mesele Osmanlı İmparatorluğu ile imzalanacak olan antlaşma olmasına rağmen; aralarında çıkar çatışmasına düşen galip taraflar Osmanlı Devleti ile imzalanacak olan antlaşmayı karara bağlayamamışlardır.
Merhaba!
Paris Barış Konferansının sonuçları hakkında bilgi edinelim:
> İtilaf devletleri savaştan sonra güçsüz kalan devletler için manda ve himaye fikrini ortaya attılar. Bu fikre göre güçsüz devletler güçlenene kadar, yenen devletlerden birinin himayesinde olacaktı. Fakat bu fikir sömürgeciliğin başka bir hali olmaktan ileri gitmedi.
> Bir daha dünya savaşı çıkmasını engellemek ve dünya barışını korumak amacıyla Milletler Cemiyeti kuruldu. Fakat bu cemiyet ileride 2. Dünya Savaşı'nın çıkmasına engel olamadı ve önemi yitirdi.
> İzmir ve çevresinin daha önce İtalya'ya verileceği kararlaştırılmıştı. Fakat sömürge yolları üzerinde İtalya gibi güçlü bir devletin bulunmasından çekinen İngiltere, sözünü tutmadı. Konferansta bu bölgeyi Yunanistan'a bıraktı ve işgal etmesine izin verdi. Bunun üzerine İtalya ile İngiltere'nin arası açıldı.
> Arap yarımadası, Irak, Suriye ve Filistin'de manda yönetimi kurulmasına karar verildi.
> Osmanlı Devleti ile yapılacak antlaşma hariç İttifak devletleri ile yapılacak barış antlaşmaları belirlenmiştir. Bu antlaşmalar sonucunda yenilen devletler toprak kaybına uğramış ve savaş tazminatı ödemişlerdir.
> Osmanlı Devleti ile yapılacak antlaşmanın ertelenmesinin nedeni, İtilaf devletlerinin Osmanlı'yı nasıl parçalayacaklarını belirleyememesidir.
> Diğer devletler ile yapılan anlaşmalar ise; Almanya ile Versay Antlaşması, Avusturya ile Sen Jermen Antlaşması, Macaristan ile Triyanon Antlaşması, Bulgaristan ile Nöyyi Antlaşması imzalandı.
> Osmanlı Devleti ile daha sonra Sevr Antlaşması imzalandı. Kurtuluş Savaşı'nın başarıya ulaşmasıyla bu antlaşma yürürlüğe girmemiştir.