Geçen ay içimi titreten yeni bir yolculuğa çıktım.Dünyanın tavanına,Finlandiya'nın kuzeyindeki Laponya'ya gittim.Oysa daha bir ay önce dünyanın en güneyine inip yaz sıcağının keyfini çıkarmıştım.Şimdi de kutup soğuğunu ciğerlerime çekecektim.
Yolculuğun ilk etabı üç saat sürdü.Uçak Helsinki'ye doğru alçalırken pencereye başımı dayayıp manzarayı seyrettim.Her yer bembeyazdı.Kar sadece dev sedir ağaçlarnın tepelerini açıkta bırakmıştı.Damlar,yollar,göller,nehirler karın altında... Bu gezide renk beyaz olacaktı.
Havaalanında bir süre bekledikten sonra bizi daha da kuzeye götürecek ikinci uçağa bindim.Uçağın merdivenlerinden inerken soğuğun ilk tokadını yedim.Önce gözlüğümün camları dondu,ardından bıyık ve sakalım,sonra da burnumun içi... Terminalin kapısındaki termometre eksi 28 derceyi gösteriyordu.Terminalin sıcağından yüzümdeki tüm buzlar eriyince birden sırılsıklam oldum.Bu donma ve erime işlemi gezi boyunca sürüp gidecekti.
