ndan
- DURDUK, SÜNGÜ TAKMIŞ KAFİR - Durduk, süngü takmış kâfir ayakta, Bizde süngü yok. Bir hayret kızıllığı akardı üstümüzden Dehşetten daha çok. Durduk, süngüsü düşmanın pırıl pırıl, Önümüze çıktı bir gündüz bir gece. Korku değil hâşâ, Bir büyük düşünce. - MEHMETÇİK - Atıldı Mehmetçik, büyüyü bozdu, Bir düşman süngüsüne, göğsünden Bu şehadetle kayalar yarıldı sanki Dipçik gürültüsünden. Soruyordu herkes birbirine: "Parlayan şey bu mu?" Muzaffer oluyordu bileklerimizde, Tarihin ilk dipçik hücumu. Hayran oluyordu koca gökyüzü Göğüslerimizde büyüyen bahta 28 Mart günü bir Adsız-tepe'de Çeliğe karşı tahta. - SÜNGÜLERİN UCUNDA - Son altmış adım bize bir yudum şerbet Düşen kahramanın sevgisiyle al, Köyde mi görmüştük, ormanda mı, Bizim içimize sığmış o kartal? Son kırk adımın lezzeti daha hızlı; Başladı hayatımızda şehitlerce bir yarış. İlerledik cihan cihan, Karış karış! Son yirmi adımı uçuyorduk, Almıştı herkes dipçiğini avucuna. Yine bir duraklama, Geldik düşman süngüsünün ucuna. - MUSTAFA KEMAL - Mustafa Kemal'i gördüm düşümde, "Daha!" diyordu. Uğruna şehit olasım geldi hemen, "Sabaha!" diyordu. Al bir kalpak giymişti al, Al bir ata binmişti al, "Zafer ırak mı?" dedim, "Aha!" diyordu. - TABUR BİR MUCİZE İÇİNDEYDİ - Bir muhabbet sarmıştı her yönü Vatanı ve bizi seven Çoğalmıştık bir uçtan bir uca, bir rüya gibi Büyüyordu ova kendiliğinden. Neydi damarlarımızda çoğalan, çoğalan? Neydi bu tepenin adı? İçimizde sadece vatan değil, Yeryüzü kadar bir şey vardı. Ateş mi gelirmiş, yel mi esermiş? Akıyoruz, hayatımız nerede pek belli değil. Kurtulmuşuz bedenden artık, Kimse ayaklı elli değil. - MUSTAFA KEMALLERCE - Atılıyorduk kâfire, Hepimizin bir yanı hilâl gibi, Bir göz vardı üstümüzde göklerden, Mustafa Kemal gibi! Savaşırken yaşamak, Anam südü kadar helâl gibi, Ölüm hem büyüktü, hem kolaydı, Mustafa Kemal gibi. Atılıyorduk bir devre, Tarihlerden süzülmüş bir hâl gibi : Hepimiz, hepimiz, Mustafa Kemal gibi!
Fazıl Hüsnü Dağlarca ( 1914 - 2008 )
