Dünya malı dünyada kalır.
Fakir" bir adamla "Zengin" bir adam birlikte yolculuğa çıkar ve bir yerde mola verirler.Fakir olan oradaki bir ağacın altına uzanıp uyur. Bir müddet sonra zengin arkadaşı uyandırır onu.
- Kalk karanlık basmadan biraz daha yol alalım.
Fakir gözünü açıp;
- Niye uyandırdın? Der ne güzel rüya görüyordum.
- Hayrola ne görüyordun?
-Sormaçok zengin olmuşum.Köşklerimsaraylarımhizmetçilerim vardı.
Zenginalaylı bir tavırla sorar:
- Yaa peki şimdi ne oldu o malların?
- Ne olacak gözlerimi açınca kayboldu hepsi.
Zengin güler:
- Ne yapayım ben öyle malı.Gözlerin açılınca hepsi kayboldu.
Bu defa fakir sorar ona:
- İyi desen ölünce malların kaybolmayacak mı sanki?
- Eee kaybolacak tabii.
Fakir taşı gediğine koyar:
- O zaman farkımız ne? Benim mallarım gözlerimi açınca kayboldu seninkilerse gözünü kapayınca kaybolacak.
