Ekonomi-politikte en fazla kabul görmüş öneri şu şekildedir: Tüketici açısından her tekel (monopol) kötüdür. Tekel, klasik anlamıyla, bir ürünü üreten tek bir tüketiciye özel ayrıcalıklar sağlanmasıdır, örneğin herhangi bir ürün bandında piyasaya giriş serbestliği olmamasıdır. Bir başka deyişle, yalnızca bir firma (A), belirli bir ürünü (X) üretebilir.
Herhangi bir tekel tüketici için kötüdür, çünkü bu belirli bir ürünün üretiminde, yeni üreticilerin piyasaya girmesini engeller, bu sebeple tekelin X ürünü için fiyatı normalde olması gerektiğinden daha yüksek ve kalitesi de normalde olması gerektiğinden daha düşük olacaktır.
Bu basit gerçek, klasik, monarşik devletler veya prenslikler karşısında demokratik yönetimler adına sıkça hatırlatılır.
Bunun nedeni, demokrasilerde devlet aygıtına girişin serbest olmasıdır -herhangi biri başbakan veya başkan olabilir- monarşilerde ise bu giriş kral ve soyu dahilindekilerle kısıtlanmıştır.
Ancak demokrasi lehine olan bu argüman ölümcül derecede kusurludur. Serbestlik her zaman iyi değildir. Piyasaya giriş serbestliği ve rekabet, malların (goods) üretiminde iyi bir şeydir ancak kötü şeylerin (bads) üretiminde iyi bir şey değildir.
