Bir sanatçı herhangi bir edebî türde eser verdiğinde ortaya çıkan metne "edebî metin" denir. Edebî metin denince, edebiyat eseri özelliği taşıyan tüm yazılar akla gelir. Bir yazar, hikâye yazdığında ortaya çıkan metin edebî metindir.
Bir metnin, edebî değer taşıması için bünyesinde bazı özellikleri bulundurması gerekir. Edebî metin malzemesi dile dayanan bir güzel sanat yapıtıdır. Kendine özgü bir dil anlayışı vardır. Herkesin kullandığı günlük dile yeni anlamlar ve değerler yükleyerek ona bir üst dil özelliği kazandırır. Bireysel değerler, mecazlı ifadeler, yan anlamlar, yeni çağrışım ve duygu değerleriyle süslenen dil bambaşka bir yapıya kavuşur. Edebî metinlerin amacı öğretmek değildir. Bu nedenle edebî metinlerde dile bireysel anlamlar yüklenir. Edebî eserin dili, her okunduğunda yeniden anlamlandırılacak çağrışımlara sahiptir. Edebî metinlerde dil, estetik ve şiirsel bir işlev kazanır. Duygu, düşünce ve hayallerin insanda heyecan ve hayranlık uyandıracak şekilde anlatılmasıdır edebî eser.
Edebî eser, sanat kaygısıyla yazılan kurmaca eserlerdir. "Kurmaca", gerçek olmayan demektir. "Roman kahramanları veya bir filmdeki oyuncular roman veya film bittikten sonra nereye giderler, ölenler, yaralananlar ne olur?" sorularının cevabı edebî metnin kurmaca özelliği ile ilgilidir. Kurmacanın da kendi içinde dereceleri vardır.
Edebî metinler sanat amacıyla üretilir. Sanat öğretmez, sezdirir, hissettirir, çağrıştırır. Kendine özgü bir düşündürme ve hatırlatma biçimi vardır. Sanatçı, gerçekleri kendi düş gücüyle harmanlayarak yeniden kurgular. edebi dilin özellikleri yaz ilk çıkan yere tıkla
