TASVİR-İ EFKÂR, iki ayrı dönemde yayımlanan iki gazetenin ortak adı. İlk Tasvir-i Efkâr, 27 Haziran 1862’de Şinasi tarafından İstanbul’da yayımlandı. Şinasi’nin siyasî nedenlerle Paris’e gitmesi üzerine gazetenin yönetimini Namık Kemal üstlendi (1865). Namık Kemal de Avrupa’ya gidince (1867) gazete, Recaizâde Ekrem tarafından yönetildi. 833 sayı çıktıktan sonra 1868’de kapandı. 31 Mayıs 1909’da Ebüzziya Tevfik tarafından İstanbul’da Yeni Tasvir-i Efkâr adıyla bir önceki gazetenin devamı olarak yeniden yayımlandı. 15 Şubat 1911’de adı yeniden Tasvir-i Efkâr oldu. Rakip gazetelere oranla iki kat fiyata satılmasına karşın en yüksek tiraja ulaştı (3.500). Ebüzziya Tevfik’in ölümünden sonra oğulları Talha ve Velid Ebüzziya tarafından yeniden çıkarıldıysa da çeşitli zamanlarda sıkıyönetimce kapatıldı. Tasvir, İntibah-ı Efkâr, Tefsir-i Efkâr, Tevhid-i Efkâr gibi adlarla yayımını sürdürdü. I.Dünya Savaşı sonrası dönemde Kurtuluş Savaşı’na ve TBMM Hükûmeti’ne destek verdiyse de hilâfet konusundaki yayınları nedeniyle Takrir-i Sükûn Kanunu’na dayanılarak 6 Mart 1925’te kapatıldı. 2 Mayıs 1940’ta aynı adla ikinci kez yayımlandı. Velid Ebüzziya’nın ölümü üzerine (1945) başyazarlığa Cihat Baban getirildi, adı da “Tasvir” olarak değiştirildi. II.Dünya Savaşı’nda Almanya’yı destekleyen yayınlar yaptı; Turancı bir çizgi izledi. Demokrat Parti’nin kurulması üzerine bu partiyi destekledi.
