Okyanus akıntıları, hem denizler hem de karalar üzerinde havanın sıcaklığını etkilerler. İlk harekete geçtikleri denizlerin sıcaklıklarını ulaştıkları yerlere taşırlar. Bu nedenle, okyanus akıntıları sıcaklığın ekvatordan kutuplara doğru düzenli olarak azalmasını engellemektedir.
Ekvator çevresinden kutuplara doğru hareket eden sular sıcak okyanus akıntısı özelliği taşır ve geçtiği kıyılarda havanın ısınmasına yol açar. Gulf Stream, Brezilya, Alaska ve Kuro Şivo gibi okyanus akıntıları sıcak karakterlidir.
Kutuplardan ekvatora doğru hareket eden sular da, soğuk okyanus akıntısı özelliği taşır ve geçtiği kıyılarda havanın soğumasına yol açar. Labrador, Kanarya, Humbolt (Peru), Benguela, Kaliforniya ve Oya Şivo gibi okyanus akıntıları da soğuk karakterlidir.
Okyanus akıntıları, eş sıcaklık (izoterm) eğrilerinin denizler üzerinde sapmaya uğramasına yol açar. Soğuk okyanus akıntıları izoterm eğrilerini ekvatora doğru yaklaştırırken, sıcak okyanus akıntıları bu eğrilerin kutuplara doğru yaklaşmasını sağlar. 60° kuzey enleminin ocak ayı sıcaklık ortalaması -16 °C iken, aynı enlemdeki Batı Avrupa kıyılarının ortalama sıcaklığı + 2, + 3 °C’dir. Bu durum, Gulf Stream sıcak okyanus akıntısından kaynaklanır. Batı Avrupa kıyıları ile aynı enleme sahip Kuzey Amerika kıyılarının ocak ayı ortalama sıcaklığı, Labrador soğuk okyanus akıntısının etkisiyle – 20 “C’ye kadar düşmektedir.
Okyanus akıntılarının, balıkçılık üzerinde de önemli etkileri vardır. Çünkü, sıcak ve soğuk akıntıların karşılaştıkları yerlerde bol miktarda oksijen, yosun ve plankton bulunur. İngiltere, Norveç ve Japonya bu gibi yerlerden yararlanan ülkelerin başında gelir.
