Cevap:
havalar artık soğumaya başlamıştı bu sonbaharın gelişinin bir habercisiydi. bir sahil kasabasında yaşayan Ömer havanın soğumaya başladığının farkındaydı ve artık çok dışarıya çıkamayacağı arkadaşları ile vakit geçiremeyeceği için üzgündü. öğlene doğru arkadaşlarıyla her zaman buluştuğu parka doğru yürürken aklına babasının kayığı (sandal) geldi. Neden arkadaşlarıyla son sıcak havaların tadını çıkarmak için balık tutmuyorlardı? adımlarını hızlandırarak parka vardığında arkadaşlarının her zamanki gibi sohbet ettiklerini gördü yanlarına gidip;
-bugün değişik bir şeyler yapmaya var mısınız?
-Ne gibi?
diye sordu Zeliha.
-balık tutmak gibi.
-balık tutmak mi ? nasıl bizim bir kayığımız bile yok ki.
diye soran Nermin e karşılık
-bizim yok ama babamın var .
-oo tamamdır ben varım hem sıkılmıştım da
diye atıldı İsmail. İsmail in istekli olduğunu gören kızlar da çok ısrar etmeyip kabul ettiler.
hep birlikte Ömer'in evine doğru yola çıktılar.kayıgı ve oltaları alırken Nermin Ömere
-annenden izin almayacak mıyız?
-hayır izin vermeyebilir hem onu ikna edene kadar çok zaman harcarız
diğerleri de ikna olmuş gibiydiler
çocuklar saat 3 ten 5 e kadar sahil kenarında eğlendiler
-ee balık tutmaya gelmemişmiydik hadi tutalım çok oyalandık
-haklısın İsmail hadi kayığa binelim dedi Ömer ve işe koyuldular
masmavi denizin ortasında hafiften eskimeye başlamış olan kayıkta da biraz vakit geçirdikten sonra eve dönmek isteyen çocuklar hiç beklemedikleri bir şey olmuştu
(istersen devamını getiririm)
