Cevap:
Dünyayı çocuklar yönetse sevgi çemberi sarardı etrafımızı. Herkesin birbirini sevdiği, kimsenin birbirine kötü söz bile söylemediği , çatık kaşlıların bile pamuk gibi sakinleştiği bir cenneti andırırdı dünya.
Çocuklar öfkeyle kalkıp zararla oturan tayfadan olmadıkları için, sükuta bırakırdı yerini öfke. Karşıt fikirlere saygı duyulurdu. Herkes hür bir şekilde isteklerini dile getirirdi. Kimse fikrini dillendirdiği için cezai işleme tabi tutulmaz hatta hapis yatmazdı. Çünkü fikirler de güzel olurdu.
Her anlamda herkese özgürlük tanınırdı.Çocuklar kişinin nasıl göründüğüyle çok da ilgilenmezler. Onlara yüreğinizi verdiyseniz, isterseniz çuval giyin yine de güzelsinizdir yahut yakışıklı . Ayrıca kimin nerede, nasıl , ne yapacağına ve nasıl davranacağına ambargo koymazlardı. Hakaret etmeden yumuşak başlılıkla hüküm sürerlerdi yönetimde. Çünkü onların bünyelerinde kim ve öfke değil ; sevgi baki.
