90'lı yıllarda devlet ağırlıklı olarak para konusunda harcama için kamu bankalarından borç almaya ve bunu kullanmaya başladı ve zaman geçtikçe büyük bir borç yükünün altına girdi.
1993 yılının sonlarında ve 1994 yılının başlarında hem Türkiye bütçesi hem de cari açık çok ciddi düzeylere yükselmişti ve borçlar birikmişti.
Borçlanma ihalelerinin iptaliyle yaşanan gelir kaybını dahada fazla önüne geçmek için hükümet PTT dairesinin T'sini satmaya karar verdi. yani Telefon hizmetlerinin özel sektöre geçmesi için toplu bir ihale süreci başlatıldı.
O dönemlerde Türkiye'nin toplam borcu 40 milyar dolar civarında bulunuyordu.
Telefon hizmetlerinin özel sektöre geçmesinden beklenmekte olan gelir için de 35-40 milyar dolar biri sayılar telaffuz ediliyordu. Fakat bu Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edildi ve yürürlüğe giremedi.
Sermayelerin artmasıyla ve çıkmasıyla birlikte Ocak 1994'te dolar bir günde %14-15 değer kazandı
Bunun sonucunda hükümet vergilere gitti tekel ve akaryakıtlarda vergi oranları ciddi miktarda arttırdı.
Mayıs 1994'te Uluslararası para fonu (IMF)'den 14 aylık bir standby anlaşması yapılmıştır.
(Standby Anlaşması) Geri ödemeleri belli bir takvim üzerinde alınan fon sağlama anlaşmalarıdır.
