antik çağda dünyada 4 element olduğu kabul edilirdi.
ateş- su - hava - toprak. dünyadaki herşeyin bunların türevleri ve karışımları olduğu sanılıyordu.
bunlar birbirinden tümüyle farklı olan ve bir daha birbirine dönüşemeyecek temel elementler
sayılırdı. özelliklerinin değişebilirliği de kabul ediliyordu. suyun buza dönüşmesi gibi.
bu inanca daha o dönemde bile karşı çıkanlar oldu. ağaç dalı (toprak) yanarak ateşe -
su ısınınca buhara (hava) dönüşüyor dendi. o devirde bile 20 kadar farklı maden biliniyordu.
ortaçağda bile 4 temel element fikri uzun süre devam etti. sonra bu inanç terkedildi.
bugün doğada 90 tane temel element olduğu biliniyor. 17 tane de labaratuarda üretilmiş element yapıldı.
bunların özellikleride periyodik olarak birbirini izleyen belli orantılara sahip özellikler.
