Anadolu’da Kilim Demek:
Her yazı bir düşünceyi anlatır. Anadolu insanı yazıdan yoksun olunca, düşüncelerini kendine özgü şekiller ve renklerle dile getirmeye çalışmış, bu şeklileri, renkleri, halısına, kilimine, yağlığına, çorabına işlemiştir. Her renkte, dileğini ve özlemini belirtmiştir.
Anadolu’nun kilimleri bir renk sofrasıdır. Aynı zamanda doğaya karışmış, doğanın çocuğu Anadolu kadınının alın yazısı, çilesidir.
Her yörenin kendine özgü bir kilimi vardır. Renkler ve desenler, bir gelenek zincirinde yüzyıllara ulaşır. Her çizginin dili aynıdır, anlamı başka… Anadolu’da kilim demek özlemi, inancı, sevgiyi, ilmik ilmik, renk renk dokumak demektir.
Bir gün bir Yörük beyi, çadırının önüne atılmış bir kilimi go-rür ve hemen kilimi dokuyan kızı ile babasını buldurtur. Kilimdeki desenlerden, babasının kızını istemediği birisine vermek üzere olduğunu anlamıştır. Adama armağanlar verir ve kızını sevdiği genç ile evlendirmesini söyler.
İşte böyle. Kilim, onun dilinden anlayanlar için yerine göre bir dilekçe, bir mektup olur.
Bülbülüm şakı beni/Mektubum oku beni./Aşktna oldum yu-makJKilimde doku beni.
Şu sevdadan bayıldım,/Seni gördüm ayıldtm./Geçtiğin yollara benJKİlim oldum yayıldım.
Dolaştım adım adımJDört bucağı taradım.IGözlerinin rengini,/Kilimlerde aradım.
Anadolu’da kilim demek, hayata renk vermek ve tabiata hâkim olmak demek…
