DOĞAL KAYNAKLAR
Doğal kaynaklar, canlı ve cansız çevreyi belirleyen çevre bileşenleridir. Doğal kaynaklar, insanın doğal çevresinde bulunan ve gereksinmeleri giderecek bir şekilde kullanılabilen tüm doğal varlıklardır. Diğer bir açıdan doğal kaynaklar kullanıldıklarında yarar sağlayan doğa varlıklarıdır. Bir başka tanıma göre: Bitki hayvan ve mikroorganizma gibi canlı varlıkları ve bunların bağımlı olduğu hava, su ve toprak gibi çevre unsurlarını ifade eder. Doğal kaynaklar çevre biliminin temelini oluştururlar. Teknolojik gelişmeler kimi zaman doğal kaynakların daha kolay ve verimli olarak kullanılmalarını sağlarken, kimi zamanda aşırı kullanılmaları nedeniyle süratle tüketilmelerine veya bozulmalarına neden olmaktadır.
Çevrebilim ilkelerine göre doğal kaynakları yenilenebilir ve yenilenemez nitelikteki doğal kaynaklar olarak iki temel çeşide ayırabiliriz. Yenilenebilir doğal kaynaklar, sağlıklı çevre sistem koşullarında kendi kendine yenilenebilen ve tükenmeleri söz konusu olmayan kaynaklardır ve tüm canlı kaynaklar bu gruba girmektedir. Bu bağlamda yenilenebilir nitelikteki kaynaklar, kullanılmalarına rağmen mevcut stoklarını yenileyebilme özelliğine sahip kaynaklardır.
Bu kaynaklar insan etkinliklerinden etkilenip etkilenmemesi açısından iki alt gruba ayrılabilir. Birinci grup yenilenebilir nitelikteki kaynakları, güneş ve rüzgar enerjisi gibi insan etkinliklerinden etkilenmeyen doğal kaynaklar oluşturmaktadır. İkinci grup yenilenebilir nitelikteki kaynakları ise, insan etkinliklerinden çeşitli derecelerde etkilenen doğal kaynaklar oluşturmaktadır. Örneğin ormanlar, tarımsal topraklar kendilerini yenileyebilen doğal kaynaklardır Bu gruba giren kaynaklar aşırı ve düzensiz kullanılmaları halinde kaynakların tükenmesine ve bozulmasın sonuç verebilmektedir. Akarsularda başka bir örnek olarak sunulabilir. Orman tahribi, erozyon sulak arazilerin kurutulmasıyla yeraltı ve yüzey suları kullanılamaz hale gelebilmektedir.
