Cevap :
Özünde hepimiz insanız duyguların dünyasını maddesellikten ve tek düzelikten değerli bulurum evet hümanistim ben yeri geldiğinde çok ağır dille eleştirebilirim ama içimdeki insan sevgisini öldürmem. deist ateist agnostik bunların farklı oranlarda karışımı olabilirim kesin olan tek şey uzun zaman müslüman olmadığımdır lakin çevremde çok farklı inanışlara sahip yakın arkadaş ve dostlarım var hristiyan yahudi müslüman farklı mezheplere tabi olan kendimi ilk ne zaman tanıdım bilemiyorum sanırım 11-12 yaşlarından beri çevremde olan herşeye bilinen değil farklı gözlerle bakmaya derinlemesine inmeye çalıştım önce kendimi tanımaktı amacım kendimi keşfetmeyi denedim gerçekten kimim ne isterim. Tüm mantığıma rağmen üzerime yüklenen kimliklerden sıyrılmam yinede çok uzun zamanımı almıştır ben cesur davrandım sorguladım araştırdım sürekli kendimi yeniledim. Bir insanla ne kadar zıt olursanız olun onu sevmenize yetecek ortak bir noktanız daima vardır. Saygı bir seçimdir birinin sizden farklı düşünmesi hatta size saygı duymaması sizinde aynı tepkiyi koymanızı gerektirmez o bir seçimdir içten gelir. Kaldı ki iyiyi doğruyu anlatmak benim gibi düşün demek değildir. Bugün karşında duran insanın yarın hangi fikirler ile karşında olacağını asla bilemezsinde yinede karşındaki gerçekten insanlığını yitirmediği sürece ona doğru yolu göstermenin tek kıstası evrensel eşitlik ilkesi ile davranabilmektir kişisel haklarına tamamen saygı duyabilmektir. Tüm insanların bu ortak payda da birleşmesi gerekiyor. Nerde olursan ol nasıl yaşarsan yaşa nasıl düşünürsen düşün benim seni tanıdığım kabul ettiğim gibi seninde beni kabul edebilmen gerekiyor. Bana saygı göstermeyen müslümana saygı göstermek zorunda elbetteki değilim ama 100 müslüman göstermiyor 1 tanesi gösteriyorsa bende müslümanlara saygı göstermem diyemiyorum her tepki bireye karşıdır. Her insan farklı bir evrendir farklı bir hazinedir.