Efsaneye göre bülbül, çiçeklerin kraliçesi güle aşıktır. Gül önce solgun bir ak güldür. Ve goncanın seher vakti açtığı sanılır. Bülbül bütün gece bu anı bekler. Gonca açılacak, bülbül seyredecektir. Ama uykuya dalar bülbül ve goncanın açılışını seyredemez. Her seferinde kaçırır fırsatı. Gül mevsimi geçer bülbül lal olur. Gül mevsimi g...elir ötmeye başlar, gülün açılmasını kendi muhabbetine karşılık vermesini bekler. Öter durur, gül naz eder. Bülbül hasretle gülün dalına konar ama daldaki dikeni fark etmez. Ve diken bülbülün göğsüne batar, al kanlar sızar bülbülden. Gülün toprağın akan kanlar yağmur suyuyla gül fidanına geçer ve ondan sonra beyaz gül kıpkırmızı açmaya başlar… Bu yüzden “Gülün kırmızısı bülbülün kanındandır” ya da “Vefakar bülbülün ölümüne sebep olan gül hicabından kızarır” denir. Ve de “Gülü seven dikenine katlanır…"
