Organik bileşikler, molekülleri karbon içeren kalabalık kimyasal bileşikler sınıfındandır. Aşağıda sunulan tarihsel nedenlerden dolayı, bu bileşiklerin küçük bir kısmı, örneğin karbonatlar, basit karbon oksitleri ve siyanürlerin yanısıra, karbon allotropları inorganik kabul edilir. "Organik" ve "inorganik" karbon bileşikleri arasındaki ayrım " kimyanın geniş alanını düzenlemek için yaralı olsa da... çoğunlukla rastgeledir"[1]
Organik kimya "organik bileşikler"in tüm yönleriyle ele alındığı bir bilimdir. Organik sentez bunların hazırlanmasının metodolojisidir.
Tarihçe
"Organik" ismi tarihseldir. Organik bileşiklerin sadece canlı organizmalarda vis vitalis (yaşam gücü) yoluyla sentezlenebileceğine inanıldığı 19. yüzyıldan kalmadır. Organik bileşiklerin "inorganik"lerden temelde farklı olduğu, yani yaşam gücü yoluyla sentezlenmediği teorisi, canlı organizmalarda görülen "organik" bir bileşik olan ürenin, Friedrich Wöhler'in the Wöhler sentezinde potasyum siyanat ve amonyum sülfatla elde etmesiyle çürütüldü. Hala geleneksel olarak inorganik kabul edilen karbon bileşiklerinin türleri Wöhler'in zamanından önce cansız, yani inorganik kaynaklardan, örneğin minerallerden geldiği kabul edilenlerdir.[1]
Sınıflandırma
Bakınız: Organik kimya
Organik bileşikler, heteroatom da denilen, daha öte elementlerin atomlarını içerebilirler. Organometalik bileşikler, organik karbon ve bir ametalin kovalent bağ kurmasıyla tanımlanır.
Bir de ayrıca, organik bileşiklerden farklı, büyük miktarda "inorganik" karbon bileşikleri de vardır.
Doğal bileşikler
Organik bileşiklerin önemli bir alt kümesi, yapay yolla üretilmesi çok pahalı olduğundan, hala doğal kaynaklardan elde edilmektedir. Çoğu şekerler, bazı alkaloidler ve terpenoidler, B12 vitamini gibi kimi besinler ve genel olarak önemli konsantrasyonlarda canlı organizmalarda bulunan, büyük ya da stereoizometrik olarak karmaşık moleküllerden oluşan doğal ürünler bunlara örnek olarak gösterilebilir.
Biyokimyada birincil öneme sahip bileşikler antijenler, karbonhidratlar, enzimler, hormonlar, lipidler ve yağ asitleri, nörotransmiterler, nükleik asitler, proteinler, peptidler ve amino asitler, vitaminler ile hayvansal yağlar ve bitkisel yağlardır.
Sentetik bileşikler
Plastiklerin de içinde bulunduğu birçok polimer organik bileşiktir.
Terimlendirme [değiştir]
IUPAC nomenclature of organic compounds[1], CAS[2] terimlendirmesinden biraz farklılık gösterir.
Veritabanları
CAS[3] organik bileşikler hakkındaki veriler için en bütünlüklü arşivdir. Arama motoru olarak
SciFinder[4] çalışır.
Beilstein veritabanı 9.8 milyon madde hakkında enformayson içerir. 1771'den günümüze kadar olan bilimsel literatürü kapsar. "CrossFire" aracılığıyla erişilebilir. Orijinal literatüre referans vererek, her maddenin yapısı ile fiziksel ve kimyasal özellikleri çok geniş bir tarama alanıyla sunulur.
PubChem bileşikler hakkında, özellikle tıbbi kimya alanında, 18.4 milyon girdiye sahiptir.
Organik kimyanın birçok başka alanı için daha özelleşmiş veritabanları da vardır.
KAYNAK:VİKİPEDİ
Kaynak: http://www.msxlabs.org/forum/soru-cevap/224583-organik-bilesiklerin-ozellikleri-nedir.html#ixzz2EfViTqbN
