Ö 1200'lerde Orta Yunanistan'dan Batı Anadolu kıyılarına göç eden İyonlar, kuzeyde Foça'dan güneyde Menderes Nehri'nin Ege'ye döküldüğü yere kadar olan kıyı bölgesine yerleştiler. Batı Anadolu'nun eski halklarından Karyalılar ve Lidyalılar ile karışıp kaynaştılar. İyonlar ayrı ayrı şehir devletleri halinde yaşadılar. Siyasi yönden birlik oluşturamadılar. En ünlü şehir devletleri; Milet, Efes, İzmir ve Foça'dır. İyon şehir devletleri Lidya devletinin yıkılmasından sonra Pars egemenliğini kabul etmek zorunda kalmıştır.
Siyasi birlik oluşturamayıp şehir devleti halinde yaşayan İyonlarda her şehrin başında ayrı bir kral bulunurdu. Zamanla ticaretin gelişmesiyle şehirdeki soylular sınıfı güçlendi, MÖ IX. yüzyılda kralları ortadan kaldıran soylular devlet yönetimine egemen oldular (oligarşi).
İyon şehir devletleri birbirinden bağımsız olarak yönetilmekle birlikte Pers saldırıları karşısında ortak bir yönetici seçmişlerdir. Buna "Tiran" denirdi. İyonlar Anadolu'daki ilk demokrasi örneğini de oluşturmuşlardır. Bunda en büyük etken Özgür düşünce ortamının bulunması idi. İyonlar çok tanrılı dinlere inanırlardı.
İyonlar denizci bir millettir. Akdeniz, Ege ve Karadeniz kıyılarında birçok ticaret kolonileri kurdular, boyalıların Anadolu ve Ön Asya'da İyonların ticaret yapmalarını engellemeleri, İyonların Akdeniz ve Karadeniz'e açılarak buralarda koloniler kurmalarına neden oldu.
İyonlar Fenikelilerden aldıkları alfabeyi geliştirip İyon alfabesini oluşturdular. Alfabe İyonlardan da bazı değişikliklerle Yunanistan'a geçmiştir. İyon edebiyatının en önemli eseri Homeros'un İlyeda ve Odesa destanlarıdır,
lyonlu filozoflar geniş bir düşünce özgürlüğü içerisinde dünyayı meydana getiren ana etmenlerin neler olduğunu araştırdılar. En ünlü bilim adamları; Tales, Anaksimenes ve Pisagor'dur.
İyonlar sanatta büyük gelişmeler göstermişlerdir. Mimaride MÖ VI. yüzyılda "İyon nizamı" adı verilen bir yapı biçimi meydana getirmişlerdir. Efes'teki Artemis Tapınağı İyon sanatının en güzel Örneklerinden biridir.
