Cevap :
Tohum depolanması bitkisel gen kaynaklarının korunması için en etkili yoldur. Bitkisel gen kaynakları, içerdiği bitki materyalindeki genetik değişimin büyüklüğü ile değerlendirilir. Fakat kültür çeşitlerinin ya da eşit miktardaki ilkel bitkinin genetik değişiminin sürdürülmesi çok güçtür. Tohum üretme için tarlaya ekildiğinde doğal ve yapay seçici kuvvetler bu gibi münferit populasyonlarda değişimler oluşturur. Genellikle 3-4 generasyon tohum üretme süresinde, selektif baskılara bağlı olarak kültür çeşitlerinin tabiatı büyük ölçüde değişir. Eğer kültür çeşidi uygun çevrede ekilmez ise, çevre farklılığı kültür çeşidinde populasyonun gen havuzunda dengenin hızlı değişmesine neden olur.
Türlerin büyük kısmı tohumludur ve depolama süresinde nem kapsamı ve sıcaklığın azalmasıyla canlılıklarını korurlar. Bu gibi tohumlarda nem kapsamının kurutma ile % 2-5 ya da bazen daha aşağı düzeye düşürülmesi canlılık süresini ve depolama olanaklarını artırır. Kullanılması gerekli düşük sıcaklık derecesine ilişkin bir sınırlama yoktur. Ancak tanenin nem kapsamı % 15'in üzerinde olduğunda donma zararı meydana gelir. Bunun pratikte normal olarak önemi yoktur. Tohum depolaması yönünden bitki türleri 3 gruba ayrılır:
a) Kuru ve serin depolama koşullarında uzun süreli depolama yönünden hiçbir sorun göstermeyen "orthodox" tohumlar: Bunlar arasında tahıllar ve baklagiller gelmektedir.
b) Kurutma işlemi sırasında nem kaybına toleranslı olmayan, kısa ömürlü "recalcitrant-inatçı'' tohumlar: Bu grupta yer alan tohumların özellikleri daha az bilinmektedir. Besin ortamında muhafaza, meristem kültürleri gibi uygulamalar bu gruptaki depolama sorunlarına çözüm getirebilir.
c) Depolama koşullarındaki canlılık sürelerine ilişkin bilgiler az ya da olmayan tohumlar: Çok sayıdaki yabani tür bu gruba girmektedir.
"Recalcitrant-inatçı" olarak adlandırılan bu grupta oldukça yüksek nem kapsamının azalması (türlere göre nem düzeyinin % 12-13 olması) canlılık süresinin azalmasına neden olur. Örnek tohum türleri olarak; büyük tohumlu ağaçlar (Taxus spp., Juglans spp., Carpinus caroliniarta, Coryllus spp., Costanca spp., Quercus spp., Artocarpus spp., Citrus spp., Swietenia spp., Malpighia glabra., Aleumtes fordii, Hevea brasiliensis, Acer saccharinum, Aesculus spp., Blighia sapida, Litchi chinensis, Cola nitida, Theobroma cacao, Dovyalis bebecarpa, Flacourtia indica, Eugenia umflora, Myricania caulilora, Trapa natans, Diaspyros virginicum, Coffea spp., Palmacea, Elaeis quineensis, kauçuk, yağ palmiyesi, kahve, kakao, su bitkileri (aquatik bitkiler) verilebilir.
"Orthodox" türlerin uzun süreli depolanmasında önemli bir sorun yoktur. Belli sabit koşullar altında, belli tohumların ortalama canlılık süresinin tesadüfi dağılım göstermesi özel anlam taşır. Depolama koşulları yeter derecede kötü olduğunda ortalama canlılık süresinde bir hafta ya da daha az farklılık meydana gelir. alıntı başarılar
en iyi seçersen svinirm :D
Tohum depolanması bitkisel gen kaynaklarının korunması için en etkili yoldur. Bitkisel gen kaynakları, içerdiği bitki materyalindeki genetik değişimin büyüklüğü ile değerlendirilir. Fakat kültür çeşitlerinin ya da eşit miktardaki ilkel bitkinin genetik değişiminin sürdürülmesi çok güçtür. Tohum üretme için tarlaya ekildiğinde doğal ve yapay seçici kuvvetler bu gibi münferit populasyonlarda değişimler oluşturur. Genellikle 3-4 generasyon tohum üretme süresinde, selektif baskılara bağlı olarak kültür çeşitlerinin tabiatı büyük ölçüde değişir. Eğer kültür çeşidi uygun çevrede ekilmez ise, çevre farklılığı kültür çeşidinde populasyonun gen havuzunda dengenin hızlı değişmesine neden olur.
Türlerin büyük kısmı tohumludur ve depolama süresinde nem kapsamı ve sıcaklığın azalmasıyla canlılıklarını korurlar. Bu gibi tohumlarda nem kapsamının kurutma ile % 2-5 ya da bazen daha aşağı düzeye düşürülmesi canlılık süresini ve depolama olanaklarını artırır. Kullanılması gerekli düşük sıcaklık derecesine ilişkin bir sınırlama yoktur. Ancak tanenin nem kapsamı % 15'in üzerinde olduğunda donma zararı meydana gelir. Bunun pratikte normal olarak önemi yoktur. Tohum depolaması yönünden bitki türleri 3 gruba ayrılır:
a) Kuru ve serin depolama koşullarında uzun süreli depolama yönünden hiçbir sorun göstermeyen "orthodox" tohumlar: Bunlar arasında tahıllar ve baklagiller gelmektedir.
b) Kurutma işlemi sırasında nem kaybına toleranslı olmayan, kısa ömürlü "recalcitrant-inatçı'' tohumlar: Bu grupta yer alan tohumların özellikleri daha az bilinmektedir. Besin ortamında muhafaza, meristem kültürleri gibi uygulamalar bu gruptaki depolama sorunlarına çözüm getirebilir.
c) Depolama koşullarındaki canlılık sürelerine ilişkin bilgiler az ya da olmayan tohumlar: Çok sayıdaki yabani tür bu gruba girmektedir.